چگونه میتوان تنبلی را حل کرد؟
موضوع خیلی ساده است،انسان‌های موفق وقت خود را تلف نمی‌کنند. تنبلی مانع موفقیت است. با انجام به موقع کارها می‌توانیم زندگی خوشبخت‌تر،سالم‌تر و کارسازتری داشته باشیم. پس تنبلی بسیار بد است و تلف کردن وقت و به تعویق انداختن کارها مانع موفقیت می‌شوند. درواقع تنبلی کردن و وقت تلف کردن یک بازی اجمقانه است که بازنده اصلی خود ما هستیم.
تنبلی کردن دلایل متعددی دارد: ترس از شکست، ترس از موفقیت، اعتماد به نفس پایین، افسردگی، احساس گناه، خستگی، استرس، اطلاعات ناکافی، مشخص نبودن اولویت‌ها و نبود ابزار کار لازم و دوستان و اقوامی که بتوانند به شکلی به انجام کار کمک کنند.
مبارزه با تنبلی
نظم پیدا کردن، همه چیز از این‌جا شروع می‌شود و باید سخت تلاش کرد. برای رسیدن به موفقیت باید نظم و انضباط و عزمی راسخ داست. باید این را بدانید که به تعویق انداختن کارها را ساده‌تر نمی‌کندو مرتب به خود بگویید که اگر بخواهید می‌توانید شرایط را تغییر دهید. تنبلی کردن و تنبل بودن مانند کوررنگی ذاتی نیست؛ فقط یک عادت است که شما می‌توانید عادت‌ها را تغییر دهید، فقط برای تغییر عادت‌های بد باید کمی مصمم باشید.
دکتر کارل منینگر که یک روانپزشک است می‌گوید: طرز تلقی‌ها از حقایق مهم‌ترند یعنی میتوان با تغییر طرز‌تلقی خود در قبال تنبلی قدم مهمی در جهت رفع آن برداشت. مثلا مقدار وزنی که می‌خواهید کم کنید، زبانی که مایل هستید بیاموزید، خانه‌ای که قصد ساختنش را دارید، همه این کارها را در ضورتی می‌توانید انجام دهیدکه معتقد باشید توان انجامش را دارید و تنها عاملی که مانع می‌شود به هدفتان برسید منفی دیدن خود شماست. اینکه توانایی‌هایتان را دست کم بگیرید و بر این اساس رفتار کنید.
ویلیام جیمز که یکی از روان‌شناسان برجسته است، می‌گوید مردم تنها از یک دهم امکانات بالقوه خود استفاده می‌کنند یعنی تنها از بخش کوچکی از منابع ذهنی و جسمی خود استفاده می‌کنیم. زندگی مثل یک دوچرخه ده دنده است که ما از همه دنده‌های آن استفاده نمی‌کنیم.
مسامحه‌کاری
ما تنها از بخش کوچکی از امکانات خود استفاده می‌کنیم. خجالتی بودن، تنبلی، تردید و دودلی،بی‌تفاوتی،ترس،تفکرمنفی،
اسراف، هدف‌های مبهم، تصویرذهنی‌ضعیف و بسیاری از خصوصیاتی از این قبیل، پیشرفت ما را محدود می‌سازند و باعث می‌شوند آنچه را باید انجام دهیم به تعویق می‌اندازیم و نتیجه آن هم با شکست تمام عیار یا ناکامی نسبی است.
قدم اول تغییر طرز فکر درباره تنبلی است. نباید آن را دست کم بگیریم برعکس تنبلی بسیار خطرناک است که روج و روانمان را در قبضه خود گرفته و اگر قرار باشد کسی شویم که باید یاشیم بهتر است که از شر تنبلی خلاص شویم و هدف‌های مناسب را جایگزین هدف‌های مضر کنیم.
http://alirezahasani.comhttp://موفقیت